сущ.; -ди, да; -ар, -ари, -ара яцӀу сесиналди сивяй акъатзавай гъ-гъ-гъ. Гъугъдин ван хьайила, зун къецел экъечӀна. Р.
* гьугь авун гл. 1) куь гъ-гъ-гъ сесер акъудун. Жанавурди кицӀ хьиз «гьугь» авуна, Сейфуллагьдал гъужумна. А. Сайд. Кьисас. 2) куьч., векъи, ни са нел-квел ятӀани инсандин наразивал къалурун патал лугьудай ибара. Сада кьув яз, сада сарар экъисзава ийиз гьугь. М. Алпан. Вече.