ГЪУЬРГЪУЬ

1. boş (1. tarım olmayan, zəif bağlanmış, dartılmamış; sallaq; 2. ölçüsündən böyük, gen; 3. yerində möhkəm durmayan, laxlayan, tərpənən); 2. məc. süst, ləms, halsız, lət; * гъуьргъуь авун a) boşaltmaq, tarımlığını azaltmaq, bir az açmaq; b) laxlatmaq, yerindən oynatmaq; c) geyib (və ya qəlibə çəkib) böyütmək, genəltmək.