ГЬАМ

|| ГЬАМА гьа тӀв-эвездикай арадиз атанвай сущствительное -да, -да; -бур, -буру, -бура 1) рахазвайбуруз тайинди. Гьа вахтунда чӀур хьайиди, Гьам тухвайдан кӀвал хьана хьи. Е. Э. Вирт квахьайдаз. [ЦӀару]. Де кесибрин собрани вуч я, гьа кесибрин вуч я, гьа гьама кӀватӀ хьанва Гь. Гь. Колхоз. Гьам хьана ваз илимдин пай, Къафкъаздай ваз жагъидач тай, Ви дережа гьуьндуьрдавай, Я шейхерин шейх, Мегьамед. X. Къ. Шейхерин шейх. Гьабурални гьардал гьалтзавайди цикӀендин са пад я, гьамни абуру чӀугур зегь- метдай. А. Къ. Хукац-Ханум. Гьам я ви кьисмет. Ашкъидин манияр, бенде... А. С. Саяда лугьузва мани. Кьведни кьена абур и дуьз женгина: Гьам шаир, гьам пеленг - кьве цӀай фелекдин. А. С. Белки шаир тир жеди. 2) тӀвар кьун тавунавай, амма чизвай, рахун вичикай фейи кас. Гьамни гьафте базардиз къведай ва чахъ илифдай хванахвайрикай рахазвай. Гь. Къ. Къилинж Къемер. Гьада зун азиятдик кутунва. Вуч ятӀа чидани? Заз гъуьлуьн язух къвезва. КӀвалин вири кӀвалахар гъадан гъилелай физва, чан Кевсер. А. И. Самур.

ГЬАЛЧӀУН
ГЬАМ

Значение слова в других словарях