ГЬЕР

сущ.; -е, -е; -ер, -ери, -ера эркек лапаг. # ~ е ягъун, ~ен як, ~ен крчар, ~ерив фин. - Кьар, гьер - чидач, гьа чӀехибурукай сад тир. Гь. М. Им къван, имни терез. ТукӀвадайла кӀел ва я гьер гьар къурбанддин вилер кӀевиз кутӀундай. А. Къ. ЧӀулав гьер. Ина къекъведа, ана къекъведа, гзаф суракьарда, ваъ, амач гьер. Ш. Шихмурадов. Гьалал ая бубадиз. Яда, кицӀин гурцӀулдихъ зурба гьер къачудайда квез вуч авуна кӀанзава? - пӀузаррикай хъуьрезва Бут буба. М. Б. За бананар недач.

ГЬЕНУФ
ГЬЕРЕКАТ

Значение слова в других словарях