|| ДАВАМУН гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -ара, -ай арай; давамар || давам тавун, давамар || давам тахвун, давамар || давам хъийимир акъвазар тавун. Хуьруьз хтайла, Сулеймана лежбервал давамарна. А. А. СтӀал Сулейман. Давамун паталди уьмуьрар Тум гьанач -цуькверни ахватна. А. С. Беневшайри кьве сеферда... Вакъиф кис хьана. Са ара гана, ахпа ада рахун давамна: - АкӀ хьайила за ваз сифте кьилелай ачухин... М. Ш. Рагъ къаршиламишзава. Самурди гилани, гадкьуьд талгьана ван ийизва, анжах ам гьакӀан ван туш, ада игит халкьдин мани давамарзава... 3. Гь. Лезгийрин риваят. Давамара, давамара. Акъвазармир, минет я ваз, Рагьман муаллим. Гь. Къ. Лацу марал.