\[йэ\] даус, сущ.; -ди, -да; -яр, -ри, -ра лезги алфавитдин муьжуьд лагьай гьарф. Е гьарфунихъ кхьинра кьве мана ава: 1) гафунин сифте кьиле авайла, ада кьве сес къалурда: емиш \[ йэ \] миш, есир \[ йэ \] сир, екевал \[ йэ \] кевал; 2) слогдин юкьва кхьенвайла, ада са сес \[э\] къалурда: сес \[ сэс \], тек \[ тэк \], гъед \[ гъэд \].
са бязи существительнийрин чкадин падеждин эхир: кӀвал + е - кӀвале, къен + е -къене, ким + е - киме, кьил + е - кьиле
Полностью »[йэ] кӀус нив рахазвайа, адан фикир дуьз тирдал разивал къалурдай гаф. [Розалия]. Я къе, я е, гьа вуна лугьузвайвал я е
Полностью »(йэ) неизм. 1) а) ж. и ср. Шестая буква русского алфавита, обозначающая гласный звук [е]. Прописная Е. Строчное е. Е оборотное (разг. название буквы э). б) отт., употр. для обозначения шестого члена р
Полностью »