Е

[йэ] даус, сущ.; -ди, -да; -яр, -ри, -ра лезги алфавитдин муьжуьд лагьай гьарф. Е гьарфунихъ кхьинра кьве мана ава: 1) гафунин сифте кьиле авайла, ада кьве сес къалурда: емиш [ йэ ] миш, есир [ йэ ] сир, екевал [ йэ ] кевал; 2) слогдин юкьва кхьенвайла, ада са сес [э] къалурда: сес [ сэс ], тек [ тэк ], гъед [ гъэд ].

ДЯВЕКАР
Е

Значение слова в других словарях