сов. 1. toxunmaq, dəymək, ilişmək; 2. sataşmaq, sürtüşmək, təhqir etmək, pərt etmək, qanını qaraltmaq; ◊ задеть за живое bax живой.
сов. 1. toxunmaq, dəymək, ilişmək; 2. sataşmaq, sürtüşmək, təhqir etmək, pərt etmək, qanını qaraltmaq; ◊ задеть за живое bax живой.
1. хкIун; хкIурун; галукьун; галукьрун; пуля не задела кости гуьлле кIарабдик хкIунач; он рукавом задел стакан ада стакандихъ хел галукьарна
Полностью »-дену, -денешь; задень; св. см. тж. задевать, задеваться, задевание кого-что (чем) 1) за что Зацепиться за что-л. или коснуться чего-л. при движении. Задеть локтём самовар. Задеть рукавом за гвоздь. П
Полностью »