ЗАЙИФ
adj. powerless, flaccid, feeble, impuissant, weak; forceless, impotent; paralytic, bedridden.
хьун f. 1. zəifləmək; gücdən düşmək, əldən düşmək; 2. gücü (təsiri, şiddəti, gərginliyi) azalmaq.
Полностью »1. zəif; зайиф гар zəif külək; 2. gücsüz; əldən düşmüş, taqətsiz; зайиф кас zəif adam; 3. arıq, cansız, sağlam olmayan; зайиф аял zəif uşaq; * зайиф а
Полностью »бессильный, хилый : зайиф авун - обессиливать, делать хилым; зайиф хьун - ослабляться; хиреть; вилер зайиф гада - подслеповатый мальчик
Полностью »араб, прил.; 1) къуватсуз. Етим Эмин зайифя, гьал авачир. Е. Э. Къавумдиз. Зун хьиз зайиф, гьал перишан хьайиди
Полностью »