ЗИЯНИЕ I
ср köhn. 1. görünmə, açılma (yarıq, dərə, uçurum); 2. ağzını açma.
ЗИЯНИЕ II
ср dilç. qovuşma (birinci sözün axırındakı sait ilə ikinci sözün əvvəlindəki saitin qovuşması; məs.: “alma ağacı”, “xala oğlu”).
ЗИЯНИЕ I
ср köhn. 1. görünmə, açılma (yarıq, dərə, uçurum); 2. ağzını açma.
ЗИЯНИЕ II
ср dilç. qovuşma (birinci sözün axırındakı sait ilə ikinci sözün əvvəlindəki saitin qovuşması; məs.: “alma ağacı”, “xala oğlu”).
= зиянье 1) к зиять Зияние пропасти. Зияние двора. Зияние колодца. 2) лингв. Стечение двух или более гласных в слове или на стыке двух слов.
Полностью »