ИСТИВУТ
1. bot. istiot; bibər; 2. istiot (ədviyyə); * истивут тӀуьр кӀек хьтин а) məc. dan. həddən artıq tünd, acıdil, dalaşqan, savaşqan, öcəşkən; b) dəyirman xoruzu kimi, sifəti qıpqırmızı, sağlam.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра шаркь вилаятра жедай кудай тӀям авай набатат ва адан емиш. # яру ~, къацу ~; -ар цун, ~ар атӀун, ~ар регъуьн,
Полностью »