ИЧ

сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера ширин, цуру, ширинвални цурувал акахьай тӀямдин, гьар жуьредин рангарин, кьелечӀ хам алай тарцин емиш. тӀямлу ~; ~ин тар; цуру ~ Яз емиш я, чир хьана заз, Я ич ятӀа, чуьхвер ятӀа... Б. Э. Чуьхвер. Заз вирида лугьуда ич, Залай дадлу емиш жеч гьич. А. М. Гьим хъсан я.

* къизил ичер, гатун ичер.

* ичер(ин) сувар сущ. ичерин бегьер кӀватӀуниз талукьарнавай шад мярекат. Багълара тухвана кӀанзавай ичерин сувар патал иллаки рагъ авай, гар квачир югъ герек тир. А. А. Пад хьайи рагъ.

* ич ичин тарцин кӀаник аватда || ич вичин тарцелай яргъаз аватдач урус [яблоко (яблочко) от яблони (яблоньки) недалеко падает] мисал диде-бубайрин рехне хесетар аялрикни жеда. Хцини бубадилай ибрет къачудай адет я. Бегди агъзур сеферда тикрар хъийидай ич ичин тарцин кӀаник аватда. А. Агъаев. Пад хьайи рагъ. «Ич вичин таралай яргъаз аватдач», - лугьуда бубайри чаз чириз сирер. И. Ш Кьудар.

ИЦӀИДАКАЗ
ИЧАЛАТАР

Значение слова в других словарях