м karkas (1. bir şeyin skeleti, gövdəsi, əsası; 2. köhn. yandırıcı mərmi; 3. bot. dağdağan fəsiləsindən ağac; 4. məc. ədəbi əsər və ya şəklin planı, əsas çevrəsi).
м karkas (1. bir şeyin skeleti, gövdəsi, əsası; 2. köhn. yandırıcı mərmi; 3. bot. dağdağan fəsiləsindən ağac; 4. məc. ədəbi əsər və ya şəklin planı, əsas çevrəsi).
каркас (бине, скелет, диб, мес. са затI расдайла сифте симерикай, ракьун тIваларикай ва масабрукай раснавай кIалуб, ахпа гьадан; араяр, ччинар ки
Полностью »-а; м. (итал. carcassa) см. тж. каркасный 1) а) Остов какого-л. сооружения. Стальной каркас высотного дома. Каркас корабля. б) отт. Проволочная основа каких-л. изделий. Каркас абажура. 2) Южное дерево
Полностью »