КОНЁК I
м 1. конь söz. kiç.; oyuncaq at; 2. damda at başı şəklində bəzək; 3. məc. dil əzbəri, şüar; это - его конёк bu onun dilinin əzbəridir; ◊ морской конёк zool. dəniz atçığı; сесть (взобраться) на своего конька; оседлать своего конька sevdiyi mövzuya başlamaq.
КОНЁК II
bax коньки.