КУТКУН

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чам гудай тӀваларикай хранвай, кӀвалин майишатда ишлемишдай пар (векь, нагъвар, фитер) твадай алат, къаб. Эгер хъсандиз акуна кӀандатӀа, куткундиз гьахь. Ф. Куткунда гьатай жанавур. Верч куткун гана къачурди я. Лезги халкьдин махар. Атлу бубади гьаятда тӀваларикай малариз векьер твадай куткун хразвай. А. Сайд. Пешепайни гуьнуьяр. Мафизат, куткунни кӀулазяна, фурал фена. К., 1989, 4. XӀӀ. 2) вацӀай балугъар кьун патал чам гудай тӀваларикай хранвай алат.

КУТКУН
КУТКУРУН

Значение слова в других словарях