КЪАРА

туьрк, прил.; чӀулав. Гуьзел я вун, гзаф гуьрчег, ЧӀулав чӀарар, къара бирчек. Е. Э. Суна, за ваз суьгьбет ийин. Ви къара кал гамишдикай цегвда на, Лугьуз жеда, гзаф затӀ ваз чида, дуст. Е. Э. Ватандай катзавайбуруз

*   къара гуьлле шиир, сущ.; гуьлле. Мегътибеген эрчӀи метӀяй Къара гуьлле фена хьи. Е. Э. Гьинава?

*   къара пул сущ. гъвечӀи уьлчмедин кепекар, тӀимил пул. Къизиларни къарапулдай гуз жедач. Е. Э. Бахтсузвал.

* къара халкь сущ. зегьмет чӀугуналди чпин кьил хуьзвай инсанар. Ширийрин хуьре ацукьарнавай къазахарни анжах чпин кьил хуьнал, гъакӀан къара халкьдиз чпин гъиляй къведай крар авунал машгъул хьанвай. Къ. Къ. КӀири Буба.

КЪАР
КЪАРА

Значение слова в других словарях