КЪЕКЪУЬН¹

(-вез, -вена, къекъуьгъ) f. 1. müxt. mən.: gəzmək: yerimək, dolaşmaq; къекъвей кӀваче цаз акӀида. Ata. sözü gəzən ayağa daş dəyər; 2. gəzişmək, gəzinmək, var-gəl etmək; 3. axtarmaq, aramaq; багьнадихъ къекъуьн bəhanə axtarmaq; 4. məc. uçmaq, süzmək, qanadlanmaq, havalanmaq, dolaşmaq, göylərə uçmaq, göylərdə gəzmək (fikri, xəyalı); 5. dönmək, burulmaq; * гуьгъуьна къекъуьн a) izləmək, güdmək, dalına düşmək; təqib etmək; b) qayğısına qalmaq, qeydinə qalmaq.
КЪЕКЪУЬМ
КЪЕКЪУЬН²

Значение слова в других словарях