КЪИР

фарс, сущ.; -еди, -еда; -ер, -ери, -ера 1) тӀеквенар аваз хранвай парчадин жуьре. Гагь-гагь жегьил свасан кьилихъ галай ипекдин къирди хьиз хъуьтуьлвилел лепе гузвай гарун лепеяр, чаз тӀимил эсер къалурна хьиз, алатна уьтмиш жедай. А. Ф. Лянет. Я бахтавар кефчи суна, Кьилихъ галай къирдин жуна. Дердер, гъамар пара ятӀа, Вегъ арадал гъалин чна. 3. Э. Арифдиз ишара. 2) дишегьлийри кьилел вегьин патал хран- вай парча. 3) хранвай парчадин перде.

КЪИНДИЛ:
КЪИР

Значение слова в других словарях