КЪИР

туьрк, сущ.; -еди, -еда; -ер, -ери, -ера 1) шкьакь хьтин чӀулав экьи затӀ. Пака къуз пачагьди.. угъри вужятӀа... жагъун тавурла, къизилар авай чкадихъ элкъвена гьяркьуь са хандакӀ эгъуьниз туна; гьанани къир цаз туна. Ф. Халуни хтул. Пака пачагьдин къаравулар килигайтӀа, къиреда са итим акӀанва. Ф. Халуни хтул. 2) машинар физвай рехъ лекъверсинер авачирди хьун патал чирх какадарна цадай затӀ. Синоним: асфальт.

* къир цун гл. кӀвачик квай ва я улакьар физвай рекье къир экӀягъун. Эхиримжи вахтара хуьрерин куьчейрани къир цазва. Р.

КЪИР
КЪИРАВ

Значение слова в других словарях