КЪУН

гл., вуч; рекьида, -она; рекьиз, рекьизва; -ван, -угь, -урай, рекьимир: кьун тавун, кьун тахвун 1) кудай гьалдай акъатун, къайи гьалдиз атун. Къанва ракьар кьаябар хьиз муркӀадин... Къ. Р. Къанва ракьар... 2) куьч., вуж низ такӀан хьун. Дагъларин сагъибдин рикӀиз кьанлу дагъ хьиз гъвечӀи юлдаш кьана. Ада гьар гьалда ам инай чукурдай рекьер жугъуриз башламишна. Б. Гь. Заз эвера. \[Розалия\] Валлагь, вун зурба рикӀ авай дишегьли я. Завай акӀ алакьзавач. Ремихан заз лап къанва. Месерни кьилди-кьилди вегьезвайди я. Н. И.. Гьакимрин папар

* рикӀиз кьун.

КЪУН
КЪУНАГЪ

Значение слова в других словарях