КЪУРУН

гл.; -да, -на; -из, -зава; -ин, -а, -рай, -мир; къур авун, къур тавун, къур тахвун, къур хъийимир марф, жив, чиг къвадайвал авун. «Гуду»... адет марфар кьурун ва я, герек атайла, марфар акъвазарун патал гъуцраз икрам авунихъ галаз алакъалу ятӀани, и сувар, кьилиз акъуддайла, агьалийри манийрин югъ тешкилдай. М. М. Лезги тӀвар алатӀа.

* кьилел хар къурун.

КЪУРУМСАХ
КЪУРУН

Значение слова в других словарях