КЬУР

сущ.; -у, а; -ар, -ари, -ара къав алай гьаят. Инал пурар къурук эцигна, балкӀан дестекдал кутӀунна, кӀвализ хъфиз кӀанзавай Къазидиз Мислимата лагьана... Гь. С. КӀири Буба. Гурарай эвичӀдайла, мичӀи кьурарикай хъфидайла, гъатта куьчедиз экъечӀайлани, чеб чпел ашукь тир жегьилрин хъуьруьнар, къугъунар куьтягь жедачир. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. - Цура авай кал сала кутӀунна, гьаниз хъиягъайтӀа, ГьикӀ жедатӀа? Гьанизни рак кьурукай ква эхир.. М. Б. Жигули.

КЬУР
КЬУР

Значение слова в других словарях