КӀАМАЙ
ӀӀ 1. adj. feebleminded, lacking intelligence; imbecile, mentally handicapped (Psychology); cretinous, mentally deficient (thyroid disease that causes mental and; 2. n. fool, idiot; imbecile, stupid, dolt.
1. ağıldan kəm, kəmağıl, gictəhər, gicbəsər; 2. axmaq, sarsaq, səfeh, gic; кӀамайдал крчар жедач. Ata
Полностью »f.sif. əskik, bütün olmayan, naqis, natamam, çatışmayan; кӀамай затӀ çatışmayan şey, gərəkliyi duyulan şey; * кӀамай кьван istədiyi qədər, ürəyi istəy
Полностью »Ӏ - прич. от кӀамукьун. ӀӀ - 1. придурковатый, слабоумный. 2. (бран.) дурак, болван.
Полностью »сущ.; -иди, -йда; -яр, -йри, -йра кӀамаш, акьул авачирди. Сейфуллагъ, - жаваб гана Вагьаба, - зун кӀамай туш кроватдин кӀаник квай балугъар гьуь
Полностью »