КӀАНЧӀ
(-уни, -уна, -ар) 1. kötük; кӀанчӀар акъудун ağacların kötüklərini çıxartmaq, kötükdən təmizləmək; 2. məc. yaşlı adam, qoca, ixtiyar mənasında; 3. məc. küt, qanmaz, korazehin; hissiz, hərəkətsiz; duyğusuz (adam).
(-уни, -уна, -ар) - 1. пень, чурбан, кряж : кӀанчӀар акъудун - корчевать, выкорчёвывать пни; тум кӀанчӀ хьиз кьун - держать хвост торчком; ам кӀанчӀ х
Полностью »сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) атӀанвай тарцин аламай пун. Бес вучиз тарарин чкадал амай кӀанчӀар акурла, къе зи рикӀ ишеда? С
Полностью »