КӀВЕЧӀИ

1. eybəcər; çirkin, kifir, idbar; кӀвечӀи кас eybəcər adam; 2. pis; fəna; кӀвечи ни pis qoxu; кӀвечӀи гьава pis hava; * кӀвечӀи хьун a) eybəcər hala düşmək, eybəcərləşmək, kifirləşmək; b) pisləşmək, xarablaşmaq.
КӀВЕНКӀВЕЧИВАЛ
КӀВЕЧӀИВАЛ