араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кеф, кефливилин вини дережа. Кьуд патова гьарайни къив: Гузва гьихьтин лезет на! А. Ал. Живедин этюд лезет гъидай. - За, иштягь ачух хьун патал, чиг аламаз кьве маргь агудда. Жува инрал ял акъадра, тӀебиатдикай леззет къачуда. Калериз кӀантӀа килиг, кӀандачтӀа ваъ: тух тахьанмаз абур санизни фидач. Б. Гь. Заз эвера.
* лезет гун гл., ни-куь низ беден хуш гьиссери кьадай гъалдиз гъун. Хъипи газардик ва яру чугъундурдик кутунвай келемди еке лезет гузвай. А. А. Пад хьайи рагъ.
* лезет хкудун гл., ни квекай кеф жедай гьалда хьун. ПемпӀеша пакаман шагъвардикай, гъавадин серинвиликай лезет хкудзава. М. В. Гьарасатдин майдандал. Буба стхади тӀебиатдикай лезет хкудзавай, ЛГ, 2002, 15. V.