|| МАГЪЛУБУН гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, -мир; магълуб авун, магълуб шавун, магълуб тахвун, магълуб хъийимир кӀаник кутун, са нел-квел ятӀани гъалибвал къазанмишун. Иран гъиликнавай Афгьанрин эмир мелик Магьмудал гъужумна, ам магълубарна. З. Р. Гьажи Давуд. Гъуьрметлу юлдашар, чна квез куь журналрин 50 йисахь галаз алакъалу тир лишанлу вакъиа мубаракзава. Чаз квехъ чанарин сагъвилер, яратмишунра цӀийи-цӀийи кукӀушар магълубдай къуватар хьана кӀанзава. «Самур» журн., 2001, No 2.