МАНЕРА I
ж 1. əda, xasiyyət, adət; что это за манера? bu nə ədadır?; 2. tövr, tərz, üsul, qayda; манера пения oxuma üsulu (tərzi); 3. bəzən -ış, -iş, -üş, -üş şəkilçiləri ilə bitən feli isimlərlə də ifadə olunur; məs.: манера сидеть oturuş; манера ходить yeriş; ◊ всякими (разными) манерами; на всякие (разные) манеры hər yolla, hər vasitə ilə, hər cür.
МАНЕРА II
ж manera, şablon, trafaret (parçaları və divar kağızlarını naxışlamaq üçün).
-ы; ж. (франц. maniere) см. тж. манерный 1) а) обычно с инф. Образ или способ действия Манера резко говорить. Манера держаться высокомерно. Манера постоянно шутить. б) отт. Обыкновение, привычка. Мане
Полностью »1. манера, къайда; тегьер. 2. мн. тегьерар; кьуьруькар; хесетар; макьамар (са касди вич кьиле тухунин)
Полностью »ж. манеры, манер tərz, üsul, qayda манера паводзінаў — özünü aparma tərzi манера гаварыць — danışıq tərzi
Полностью »