МАНЕРА

МАНЕРА I

ж 1. əda, xasiyyət, adət; что это за манера? bu nə ədadır?; 2. tövr, tərz, üsul, qayda; манера пения oxuma üsulu (tərzi); 3. bəzən -ış, -iş, -üş, -üş şəkilçiləri ilə bitən feli isimlərlə də ifadə olunur; məs.: манера сидеть oturuş; манера ходить yeriş; ◊ всякими (разными) манерами; на всякие (разные) манеры hər yolla, hər vasitə ilə, hər cür.

МАНЕРА II

ж manera, şablon, trafaret (parçaları və divar kağızlarını naxışlamaq üçün).

МАНЕР
МАНЕРИТЬСЯ

Значение слова в других словарях