МЕСТЕЧКО

МЕСТЕЧКО I

ср (мн. местечки) dan. место söz. kiç.; 1. balaca yer, kiçik yer; 2. kiçik qulluq, balaca vəzifə; ◊ теплое (тепленькое) местечко isti yer (vəzifə, qulluq, gəlirli yer).

МЕСТЕЧКО II

ср (мн. местечки) qəsəbə (Ukrayna və Belorusiyada şəhər tipli böyük kənd).

МЕСТАМИ
МЕСТЕЧКОВЫЙ

Значение слова в других словарях