МЕШЕБЕГИ

туьрк, сущ.; - ди, -да; -яр, -йри, -йра тамуз килигзавай, ам хуьзвай кас. Адаз балкӀан чӀилихъви мешебеги Сардаранди тирди чир хьана. С. М. ЦицӀигъ-наме. ГъвечӀи мешебегиди, балкӀандал хкаж хьана, Чехи бубадин мулкарал цӀар илитӀун давамарна. Гь. Къ. Мешебеги. - Зун, Магьмуд халу, лесхоздин кьилин мешебеги я, - чирна вич мугьман хьунин метлеб жегьилди, Магьмуд кӀваляй эхкъечӀ хъувурла. А. Исм. Алукьдай ахвар. Мешебегиди лагьайвал, дагъдиз экъечӀдай рехъ дегьнедивай акьван яргъал алач. М. Б. За бананар недач. Синонимар: тамарбан, тамухъан.

МЕШВЕРА
МЕШЕБЕГИВАЛ

Значение слова в других словарях