НЕР

сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра инсаидин чинал алай, сив акьалнавайла, нефес чӀугвадай орган. Вири инсанрин суфатдал алайди кьве вил я, са нерни сив я. А. А. Пад хьайи рагъ. Б. Исмаилова кӀватӀай малуматралди, рекьидай кьиляй Эмин кьурай якӀарин, кьакьан буй авай, са тӀимил кьван винелди экъисай нер алай, чӀулав чӀарар алай ва яргъи спелар авай итим тир тир. Н. А. Етим Эмин. Японияди вичин мергъяматлувал къалурун яз 400 йис идалай вилик кьиле фейи дяведа есирда кьур Кореядин аскеррин атӀай 20 агъзур нер Кьиблепатан Кореядив вахкунин къарар акъуднава. ЛГ, 1992, 5. XӀӀ. 2).

НЕР
НЕРВ

Значение слова в других словарях