НУБАТ

(-ди, -да, -ар) növbə; sıra, növbət; нубат агакьун (нубат атун) növbəsi çatmaq, sırası çatmaq; * нубат алаз haqlı olaraq, yerində, əcəb; нубат алачиз a) yersiz, münasibətsiz, uyğunsuz; b) əsassız, nahaq, əbəs; садлагьай нубатда birinci (ilk) növbədə, hər şeydən əvvəl, hamıdan qabaq.