ОБЖИГ

О́БЖИГ, ОБЖИ́Г

м мн. нет 1. yandırma, bişirmə; кирпич хорошего обжига yaxşı bişirilmiş kərpic, yaxşı bişmiş kərpic; 2. bişirim (bir dəfədə kürədən çıxan məhsul; məs.: kərpic).

ОБЖИВАТЬСЯ
ОБЖИГАЛА

Значение слова в других словарях