ОБИТЫЙ

прич. 1. üz çəkilmiş, üz vurulmuş; диван, обитый клеёнкой müşəmbədən uz çəkilmiş divan (taxt); 2. çırpılmış (meyvə); 3. yırtılmış, dağılmış, əzilmiş, zədələnmiş; подол платья обит paltarın ətəyi yırtılmışdır (dağılmışdır).