ОБКУРИТЬ
1. гум гун; гумадив кьаз тун. 2. чIугуник (ишлемишуник) кутун; обкурить
трубку къалиян чIугуник кутун (яни чугуна, ишлемишна лигимрун).
сов. 1. çəkib yaxşılaşdırmaq (təzə çubuğu, müştüyü və s.); 2. tüstü vermək, tüstüyə vermək, tüstülətmək, tüstü ilə doldurmaq (tütün çəkməklə)
Полностью »1. Çəkib yaxşılaşdırmaq (təzə çubuğu, müştüyü və s.); 2. Tüstü vermək, tüstüyə vermək, tüstülətmək, tüstü il
Полностью »-курю, -куришь; обкуренный; -рен, -а, -о; св. см. тж. обкуривать, обкуриваться кого-что разг. 1) = окурить Обкурить деревья дымом. Обкурить ладаном. 2) Закоптить, пропитать табачным дымом. Изба, наскв
Полностью »