ОБЛИЧЬЕ

ср 1. məh. üz, sifət; по обличью не узнать üzündən (sifətindən) tanımaq olmur; 2. sima; звериное обличье фашизма faşizmin yırtıcı (vəhşi) siması.

ОБЛИЧИТЬ
ОБЛОБЫЗАТЬ

Значение слова в других словарях