м tar. töycü (təhkimçilik dövründə mülkədarın kəndlilərdən pul və ya məhsul şəklində aldığı vergi).
м tar. töycü (təhkimçilik dövründə mülkədarın kəndlilərdən pul və ya məhsul şəklində aldığı vergi).
ист. дигьек (крепостнойвилин къанун авай девирда помещикди, бегди лежберривай къачудай харжунин са жуьре)
Полностью »-а; м. см. тж. оброчный 1) В России до 1861 г.: денежный или натуральный сбор, взимавшийся с крестьян помещиками или государством. Денежный оброк. Оброк натурой. Перевести крестьян с барщины на оброк.
Полностью »