сов. 1. çaşdırmaq, karıxdırmaq, çətinliyə salmaq; озадачить неожиданным вопросом gözlənilməz sualla çaşdırmaq (karıxdırmaq); 2. təəcübləndirmək, heyrətləndirmək.
сов. 1. çaşdırmaq, karıxdırmaq, çətinliyə salmaq; озадачить неожиданным вопросом gözlənilməz sualla çaşdırmaq (karıxdırmaq); 2. təəcübləndirmək, heyrətləndirmək.
-чу, -чишь; озадаченный; -чен, -а, -о; св. см. тж. озадачивать 1) кого (чем) Привести в замешательство, недоумение. Озадачить своими вопросами, требованиями. Результат эксперимента озадачил учёного. К
Полностью »