м 1. səsləmə, haylama; səs, hay; 2. bağırma, çığırma, çımxırma; qışqırma, bağırtı, çığırıq, qışqırıq.
м 1. səsləmə, haylama; səs, hay; 2. bağırma, çığırma, çımxırma; qışqırma, bağırtı, çığırıq, qışqırıq.
-а; м. 1) Возглас, обращённый к кому-л. с целью привлечь к себе внимание, остановить и т.п.; оклик. Обернуться на окрик. Окрик приятеля, прохожего. 2) Возглас, содержащий приказание, предостережение,
Полностью »