прич. и прил. 1. təmizə çıxardılmış, bəraət qazandırılmış; bəraət almış; 2. haqlı; yerciz olmayan, yol verilə bilən.
прич. и прил. 1. təmizə çıxardılmış, bəraət qazandırılmış; bəraət almış; 2. haqlı; yerciz olmayan, yol verilə bilən.
-ая, -ое. см. тж. оправданно, оправданность а) Такой, который можно оправдать, объяснить, признать допустимым, целесообразным. Оправданный риск. Оправданный жест. О-ая остановка машины. Не совсем опра
Полностью »