ОТБИТЬСЯ

сов. 1. özünü müdafiə etmək, dəf etmək, zərbəni qaytarmaq; отбиться от врага düşmən hücumunu dəf etmək; 2. geri qalmaq, ayrı düşmək; лошадь отбилась от табуна at ilxıdan ayrı düşüb; 3. sınmaq, qırılmaq, qopmaq, düşmək; ручка чашки отбилась fincanın qulpu sınıb (qopub, düşüb); ◊ отбиться от рук sözə baxmamaq, işinə baxmamaq; отбиться от дома evdən uzaqlaşmaq, evdən qaçaq düşmək.

ОТБИТЬ
ОТБЛАГОДАРИТЬ

Значение слова в других словарях