ОТКОЛОТЬ I
сов. çapmaq, vurub qopartmaq, sındırmaq.
ОТКОЛОТЬ II
сов. çıxartmaq, ayırmaq (sancağı və ya sancaqlanmış şeyi).
ОТКОЛОТЬ III
сов. dan. demək, söyləmək (yersiz və ya gözlənilməz bir şey); отколоть шутку yersiz zarafat etmək.
ОТКОЛОТЬ I
сов. çapmaq, vurub qopartmaq, sındırmaq.
ОТКОЛОТЬ II
сов. çıxartmaq, ayırmaq (sancağı və ya sancaqlanmış şeyi).
ОТКОЛОТЬ III
сов. dan. demək, söyləmək (yersiz və ya gözlənilməz bir şey); отколоть шутку yersiz zarafat etmək.
1. яна хун; яна пая алудун; яна алудун. 2. алудун; галудун; хкудун (мес. кутунвай санжах)
Полностью »I -колю, -колешь; отколотый; -лот, -а, -о; св. см. тж. откалывать, откалываться, откалывание, откалыванье, откол, отколка 1) что (чем) Отделить от целого колкой; отбить. Отколоть кусочек сахару. Откол
Полностью »