сов. 1. özünü qurtarmaq, özünü qorumaq (güllə atmaqla, atışa-atışa); отстреляться от волков güllə ata-ata qurdlardan özünü qorumaq (qurtarmaq); 2. atəşi kəsmək.
сов. 1. özünü qurtarmaq, özünü qorumaq (güllə atmaqla, atışa-atışa); отстреляться от волков güllə ata-ata qurdlardan özünü qorumaq (qurtarmaq); 2. atəşi kəsmək.
-яюсь, -яешься; св. см. тж. отстреливаться 1) от кого (чего) Отбиться, обороняясь стрельбой. Отстреляться от неприятеля. Отстреляться не удалось. 2) разг. Закончить стрельбу, стрельбы. Батарея отстрел
Полностью »