ПАЛ

|| ПУЛАР сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра техилдикай гъуьр регъведайла, хкатзавай хъуьруьшар. Гъуьр санихъ авуна, Палар санихъ авуна. Ф. Ирид акадин фар чрана, Паларикай кицӀин хапӀа авуна. Паларин хапӀа ирид чакуна цана. Ф. Анжах лап мукьув Агакьайла, гадади адав гвайди палар квай, аквар гьалда, мухан гъуьруькай ишиннавай тинидин кӀвалакӀ тирди кьатӀана. Б. Гь. Заз эвера. Диабет азар авайдаз дуьгуь квай хуьрекар, палар квай фу, салан емишар туьн меслят къалурзава. "Самурдин сес" газ., 2005, 19.ӀӀӀ. Синоним: кепекар.

ПАКЛУВАЛ
ПАЛАН

Значение слова в других словарях

бода́ться вменя́ться зада́точек заму́чаться звере́ть маркси́зм уругва́йский дырявая, куриная па́мять избёнка искове́ркать намалёвываться подба́дривать подшути́ть шаги́стика лестница транжир circulating compound engine foodie septum willy-boy авторитет вояка грядущее шаровой