сов. 1. izn vermək, icazə vermək, ixtiyar vermək, razılıq vermək; 2. məc. yol vermək, imkan vermək; ◊ позволь(те) müsaidən(iz)lə, izn ver(in); позволить себе özünə eyb bilməmək, rəva görmək.
сов. 1. izn vermək, icazə vermək, ixtiyar vermək, razılıq vermək; 2. məc. yol vermək, imkan vermək; ◊ позволь(те) müsaidən(iz)lə, izn ver(in); позволить себе özünə eyb bilməmək, rəva görmək.
1. ихтияр гун. 2. мумкинвал гун, мумкинрун, тун, вугун (са кар ийиз). ♦ позвольте 1) ихтияр це; 2) багъишламиша; позволить себе са кар авун, жуьрэтна
Полностью »izn vermək, icazə vermək, ixtiyar vermək, razılıq vermək, yol vermək, imkan vermək
Полностью »-лю, -лишь; св. см. тж. позволять, позволю себе, позволь, позвольте, если позволите, позволяться 1) а) с инф. Дать позволение кому-л. или себе сделать что-л.; разрешить. Позвольте мне пойти с Вами! Ес
Полностью »