ПОКОЙ I
м 1. sakitlik, sükut; səssizlik; 2. istirahət, rahatlıq, dinclik, aram, asudəlik; 3. asayiş; 4. тех. fiz. hərəkətsizlik; 5. köhn. otaq, mənzil; aramgah; ◊ вечный покой köhn. əbədi istirahət (ölüm); удалиться на покой köhn. istefaya çıxmaq; оставить в покое rahat buraxmaq, toxunmamaq, dəyib-dolaşmamaq; dinc qoymaq; приёмный покой xəstələri qəbul otağı (xəstəxanalarda); не давать покоя rahatlıq verməmək; tez-tez narahat etmək; не знать покоя (сна, отдыха) rahatlıq (yuxu) bilməmək; жить (быть) на покое köhn. işləməmək, istefaya çıxmaq.
ПОКОЙ II
м “п” hərfinin köhnə adı (köhnə slavyan əlifbasında).