сов. 1. fəth etmək, istila etmək, zəbt etmək, almaq; 2. ələ öyrətmək, əhliləşdirmək; 3. özünə məhəbbət (rəğbət) oyandırmaq; ◊ покорить сердце özünü sevdirmək, məftun etmək.
сов. 1. fəth etmək, istila etmək, zəbt etmək, almaq; 2. ələ öyrətmək, əhliləşdirmək; 3. özünə məhəbbət (rəğbət) oyandırmaq; ◊ покорить сердце özünü sevdirmək, məftun etmək.
1. къачун (дяведалди са чка); муьтIуьгърун. 2. пер. муьтIуьгърун, табийрун. 3. пер. жув кIанрун, жувал ашукь авун
Полностью »I -рю, -ришь; покорённый; -рён, -рена, -рено; св. см. тж. покорять, покоряться, покорение кого-что 1) Насильственно подчинить своей власти; завоевать. Покорить город, крепость. Покорить острова, народ
Полностью »