РАГЪУЛАРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, - ин, -рай, -мир; рагъулар авун, рагъулар тавун, рагъулар тахвун, рагъулар хъийимир 1) рагъул гьалдиз гъун. 2) куьч. тӀебии гьалдай акъудун. Вун хьтинбуру намуслу инсанрин къанажагъ рагъуларэава. Уьмуьрдин мярекатарни заланарзава. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Къе, вучиз ятӀани, варз авач, адан чкадал кьалу леке экъечӀнава. Цаварни, хъурхъ алтаддай хьиз, къалу экуьнив гьакӀ рагъуларнава. М. В. Гьарасатдин майдандал.

РАГЪУЛ
РАГЪУЛВАЛ

Значение слова в других словарях

высокоме́рность звездови́к ке́пи кизи́л клокту́н себялю́бие синкли́т фармакохими́ческий вдева́ть выхола́щивание зубри́лка кра́жа обрисова́ть сиби́рский э́кстренный фанаберия persona pop up pop in subatomic thrust aside try-square маменька многоопытный рогожка