РАКЬАР

сущ.; -и, -а вагьши гьайванар кьун патал раснавай алат. Ракьаравай пеленгар, машахар, Жанавурар аквазва кьери жез. А. С. ВетӀер. Синонимар: желе, кьентераг, кам, чартма.

* ракьар къягъун гл., ни низ-квез вагьши ничхир, гьайван кьун патал раснавай ракьун яракь. Фекьир Эмин, - ваз авур кар! Къяна адаз, яхъ са ракьар. Е. Э. Къах тӀуьр кац

* ракьара гьатун гл., вуж-вуч 1) вуч вагьши гьайван къянавай ракьара гьатун. 2) куьч. четин гьалда гьатун.

РАКЬ
РАКЬУН

Значение слова в других словарях