РАКЬАР
(-и, -а) yaln. c. 1. tələ; амалдар сикӀрен кьве кӀвачни ракьара гьатда. Ata. sözü tülkünün zirəngi iki ayağından tələyə düşər; 2. məc. qandal, buxov; zəncir; 3. məc. tələ, tor, duzaq; ракьара гьатун tələyə düşmək, tora düşmək.
1. мн. ч. от ракь. 2. капкан, мышеловка : ракьара гьатун - попадать в капкан, в мышеловку; эхир сикӀни ракьара гьатда (погов
Полностью »сущ.; -и, -а вагьши гьайванар кьун патал раснавай алат. Ракьаравай пеленгар, машахар, Жанавурар аквазва кьери жез
Полностью »