сов. 1. pozmaq, ləğv etmək (müqavilənaməni); 2. məc. kəsmək; расторгнуть узы дружбы dostluq əlaqəsini kəsmək; 3. məc. qırıb atmaq; расторгнуть оковы рабства əsarət zəncirini qırıb atmaq.
сов. 1. pozmaq, ləğv etmək (müqavilənaməni); 2. məc. kəsmək; расторгнуть узы дружбы dostluq əlaqəsini kəsmək; 3. məc. qırıb atmaq; расторгнуть оковы рабства əsarət zəncirini qırıb atmaq.
-ну, -нешь; расторг и расторгнул, -торгла, -ло; расторгнутый; -нут, -а, -о; расторгнув; св. см. тж. расторгать, расторгаться, расторжение что Прекратить действие чего-л. (договора, соглашения и т.п.)
Полностью »